Dzieci niczyje

LittleDragon

2006.06.22
…w hołdzie wszystkim dzieciom niczyim…

pod błękitem nieba

bawiące się w piaskownicy dzieci
takie zadbane
czyste i pachnące
dookoła zachwycające się mamy i babcie
szczęśliwi tatusiowie i dziadkowie

pod brunatnym sklepieniem świata

tuż za ogrodzeniem z betonu
nie ma zachwytu
króluje bieda
nikt nie liczy odchodzących losów
przybywają nowe

nie znają zabawy
znają walkę o jutro
nie znają czułego dotyku rodziców
znają obce ręce wyrzucające za drzwi
skulone przerażeniem gdzieś w kącie
i jedna myśl
czy za chwilę nie będą musiały stąd iść
ile razy odwracasz wzrok

podwórze dzieci niczyich

brudne
nie proszą o wiele
nie żądają
nie chcą jałmużny
nie mają ambicji
nie mają nic
bo przecież to dzieci niczyje

wystarczy drobina serca
by znów pod brudem
choć na minutę zagościł uśmiech

chciały tylko coś zjeść

Dragon

emde

Mnogość zaprzeczeń potęguje efekt wyliczanki.

Tematyka ważna. Wiersz jednak nie wstrząsnął mną. Może to efekt nadsłowia? Skoro pod błękitem to raczej nieba, takie zadbane - obyłoby się bez takie. Drobina serca - ani okruch, ani drobina. Poproszę coś nowego.

Zachwycające się - może lepiej - zachwycone?

Chyba zabrakło mi gorzkiej ironii. A może wstrząsającego przykładu.

ovoc_ziemii

W sumie to powtórzyłabym się po Emde, zabrakło jakiegoś rozmachu
w wierszu i mocnej puenty. Choć tak jest i w życiu,
takie problemy wśród społeczeństwa są chowane na samo dno skrzynki.
I nikt z tym nic nie robi! Nikt! Ja sobie mogę pogadać, tak ja i Ty, ale co z tego,
co to pomoże? Ludzie bulwersują się tym, ale później ci sami ludzie odkręcają się tyłkiem
od głodnego i mówią - to patologia, nie zadawaj się.

LittleDragon

tomasch36

w sumie naliczyłem jedenaście nie więc niech owe nie będzie komentarzem całości...

LittleDragon

odpowiem Ci jednym tak. dziękuję

tomasch36

Pomiń...

LittleDragon

tomasch36

czytałem wiersz ,temat dobry ale te "nie" natychmiast rzucają się w oczy i psują przejrzystość i czytelność jak dla mnie, pamiętaj że to tylko subiektywna ocena...