Grzech

nikusnh · Gość

Na kresie życia,
Mała kicia,
Ona się oddala,
Bo to ma kara,

Zbawianie nie dane,
Przeze mnie niechciane,
Za dużo grzechów,
Za wiele śmiechów,

Do piekła strącony,
Jestem opalony,
Skwierczę z bólu,
Przepraszam cię królu,

ovoc_ziemii

Przykro mi, ale po przeczytaniu tego utworu mam podobne odczucia jak po przeczytaniu poprzedniego.

Na kresie życia,
Mała kicia,
Ona się oddala,
Bo to ma kara,

Przecież tu nie ma w ogóle logiki.

Przepraszam Cię królu, - o jakiego króla chodzi podmiotowi lirycznemu??? O Szatana?

Mogłabym w ten sam sposób przeanalizować cały wiersz, ale myślę, że wystarczająco wszystko zobrazowałam, choćby przy tym poprzednim utworze, a tutaj jest podobnie.

Pozdrawiam.