jeszcze tylko jutro

ovoc_ziemii

Słyszałam, że Jezus podobno zmartwychwstał
więc pobiegłam znaleźć cię w kamieniu.
Przygryzam wargi naiwnie szukając ziarenek
piasku między zębami. Nic, tylko sól.

Szeroka blizna na kafelkach kuchennej podłogi
jest już lepka od mojego wzroku. Kurczę się,
zaraz wypełnię sobą jej kształt, aby poczuć
ciebie jeszcze tylko jedną chwilę.

Połykam święcone powietrze ale drażni mnie
zapach starego mięsa w ich oddechach.
Wiesz, ta prawda boli nawet rozcieńczona
nocnym procentem.

Jeszcze tylko jutro pozwól mi krzyknąć
w głąb kamienia. A później spalę twoje
sine paznokcie i wrócę do domu
posegregować wszystkie zdjęcia.

marzec 2008

ovoc_ziemii

Czy ktoś skomentuje ten staroć, który poszedł już na drugą stronę w zapomnienie? Smile

nitjer

Przeczytałem ze sporym zainteresowaniem. Mocno bolesny. Najbardziej podoba mi się druga i trzecia strofa. Bardzo dobre też pierwsze zdania w pierwszej i czwartej cząstce. Nie trafia natomiast do mnie przekonywująco palenie sinych paznokci. Za to posegregowanie po wszystkim wszelakich zdjęć - owszem tak. Ogólnie znacznie więcej widzę w tym wierszu plusów niż wad Smile

ovoc_ziemii

Ciszy mnie to. To stary wiersz. Dawno go napisałam.
Jest dla mnie ważny, bo wiąże się z pewnym wydarzeniem w moim życiu.

nitjer

Przeważnie najlepsze teksty pisze się w oparciu o w naturalny sposób mocno inspirujące wydarzenia z własnego życia. Sam tak mam więc gdy dowiaduję się, że inne osoby również, skłonny jestem - myślę, że do bliskich prawdy - uogólnień w tym względzie Smile

ovoc_ziemii

Masz rację. Kiedy ktoś pisze wiersz, czerpiąc z tego, co nie zna- nie będzie to dobry wiersz. Może wyjść sztuczny.
Każdy uważa inaczej. Wiele osób twierdzi, że na gorąco lepiej nie pisać wierszy, a przynajmniej ich nie wstawiać- muszą się wyleżeć. Kiedyś tak robiłam, ale to bez sensu. Pisząc wiersz trzeba wziąć pod uwagę chwilę i wszystko, co jej towarzyszy. A kiedy ten wiersz leży i leży, to człowiek poprawia i poprawia i pogarsza, już nie te emocje.

nitjer

W pełni się z Tobą w tej materii zgadzam. Do napisania naprawdę dobrego i poruszającego inne osoby wiersza potrzebne są silne i świeże emocje. Wtedy najłatwiej o ich prawdziwe wyrażenie i z mocą do nich adekwatną.

Tempeltuttle

Absolutnie się zgadzam, że emocjonalny wyraz wiersza zależy od świeżości spojrzenia.