Margines coraz szerszy

Bożydar

Życie
jak w wielkiej wannie, rozpaczliwie
do brzegu, którego tak naprawdę
nie ma. Codzienności szmata
w postaci poczytnej gazetki,
do tego chleb, mleko, masło
i jajka, stereotypowo od śniadanka.

Do pracy, do szkoły, po zasiłek,
ewentualnie na najtańszą wódkę,
potem, jeśli będą siły, jakoś się dowlec
do tej zbiorowej mogiły,
sypialni miasta.

A jeśli sił nie starczy, uwalić się na ławce,
w parku, zamknąć oczy by łzy
nie drążyły dziury w żołądku,
spać, sen zabija głupie nadzieje,
kolorowe bajki.

W sobotę do sklepu, całą rodziną,
trzeba wydać te przepocone grosze,
może w promocji będzie salceson,
a może piwo;

W niedziele, jak nakazuje tradycja,
do kościoła, odświętnie,
buty na połysk, ślubny garnitur,
kilka razy przerobiona sukienka;

Modlitwa? jaka kurwa modlitwa,
my jesteśmy pieprzony margines,
nas nawet dla Boga nie ma.

ovoc_ziemii

Witaj, całkiem ciekawy wiersz.
(To mało istotne, ale pozbyłabym się z niego interpunkcji)
Ciekawi mnie, czy ostatnia strofa jest cytatem (kursywa),
czy też Twoimi słowami. Podoba mi się sposób, w jaki
przedstawiłeś rutynę. Przedostatnia strofa - to takie trochę
oszukiwanie siebie, udawanie kogoś innego.
Pozdrawiam.

@psik

temat ograny do bólu(mam nieodparte wrażenie ze już coś takiego czytałem)

ale tu już lepiej chociaż i tak mało poetycznie

@psik

myślę że piszesz od niedawna - tematy które poruszasz są jak krzyk - pewnie myślisz że trzeba je poruszać bo są ważne
masz rację trzeba ale nie w początkowych wierszach po zamiast poklasku wzbudzają często uśmieszek
Tak naprawdę mało twórców zagłębia się w ciężkie tematy bo trzeba mieć dobry warsztat by nie wypadało to groteskowo
cały czas pisząc wiersze trzeba pamiętać że po drugiej stronie wiersza jest czytelnik (nie krytyk) który jest coraz bardziej wymagający
według mnie musisz się jeszcze lepiej postarać by napisać wiersz

Marcin

podpisuję się pod słowami @psika,
a do utworu dodam, że warto pomyśleć nad innym spuentowaniem; bo miało być mocno, a wyszło użalająco się