Na sen

Magnus Awatson

Na sen

morze zubożałe
pluskiem wodotrysków
mową wichrów ciszą
tych głębin ustronnych
barwami błękitu
i tylko wtedy gdy
zabłyśnie oni milczą
koronne klejnoty
w batalii w orszaku
spadają niczym liść
wzlatują dygoczą
wpadają między sny
jak słońce zawiśnie
na pętli nadziei
winą nocnych myśli
powiem tobie rano
przyjdź do mnie ponownie
ponownie zamknij drzwi

ovoc_ziemii

W końcu nie wiem, co dokładnie śniło się peelowi.