nic nie obiecuję

ovoc_ziemii

Tam, gdzie w rytmie starego rocka
miesza się pot gorących ciał szepczesz,
że primo wnętrze i błękit moich
oczu jest obietnicą nieba.

Tak. Mam bogate wnętrze. Serce
z dwóch komór i przedsionków.
Słyszę jak pompuje krew w autostradę
aorty. A może to tylko alkohol
szumi w uszach.

Mam jamę ustną, płuca i głośnię.
Na jednym wydechu potrafię wypluć
wstęgi słów, wagony słów. Zanim
wątroba rozłoży je razem z etanolem
i zostanie tylko kac.

Masz granatowe subaru z czterema
kołami i kierownicą, iPoda
i własny pokój.

Nie wiesz, że nie lubię jeść jabłek
ze skórką. Moje tęczówki są zielone.

kwiecień 2008

@psik

Mam wrażenie ze peelka jednak coś obiecała.

cud na kiju

Heh, tylko jedna osoba w tym wierszu ma możliwość pokazania, czy posiada rozum, czy też nie. Peelka. ;)

ovoc_ziemii

Ciekawe co Tomku. :)
Cudaku, racja, osoba towarzysząca nie ma tu ani słowa do powiedzenia. Peelka ma przewagę. :))

licorice

Bo peelka to kobieta i dlatego ma więcej do powiedzenia :)
Podoba się bardzo Ovocku :))

Maximus

Tak tak -wiersz i pointa całkowicie w Twoim stylu, który jak wiesz podoba mi się.
Na końcu świata, gdybym go przeczytał wiedziałbym, kto jest jego autorem i to bez podpowiedzi. Poza tym bije z niego ratownictwo medyczne, czego też nie da się ukryć.
Pozdro.

ovoc_ziemii

Maximus, hehe. Nie załamuj mnie. To stary wiersz i powiem Ci, że dziś bym go z chęcią napisała od nowa, trochę inaczej, z innym spojrzeniem na to wszystko. A tej anatomii...no cóż...za dużo trochę tu jest. Mam takie zboczenie, staram się tego pozbyć:)

Maximus

Nieeeeeeeee -nie pozbywaj się. Rozmowy o anatomii łącznie z zajęciami praktycznymi to słodkie zajecie.

ovoc_ziemii

Maximus! Nie poznaję Cię! :)))))