nieproszona pora roku

supp · Wysłany: Czw 1:43, 05 Mar 2009 Temat postu: nieproszona pora roku

wzdłuż linii frontu palce ślą płatki
w osiemdziesiąt chwil dookoła bioder
wyfrakowany gwałt warg
w delegacji porzuconych cnót
... i dalej nie słuchasz

pod lawiny wodospady
pod powodzią katharsis
długi warkocz snu
wśród dyplomów za nocny bieg okoliczności
...jeśli powiedzą że to wiosna przyszła
i tworzy
poskładam popioły
nad popielniczką poranną
rozżarzonych niewoli
uzależnień dłoni
wspólnych przedtknięć i potknięć
na szczytach zimy

i jeśli wiosna wejdzie kominem
w czapce z jarzębiny
w dodatku nie w porę,
rozpoczniemy na jej oczach
z miodem pić herbatę
krytykować
jej buntownicze jestestwo
pogodę ducha
i depresję na końcu marcowego języka

zupełnie nikt · Wysłany: Czw 11:57, 05 Mar 2009 Temat postu:

w razie czego, to ja się na poezji nie znam
ale zatrzymało mnie 'jestestwo' i na pewno tu wrócę
(wybaczcie mielonkę z mielonką)

@psik · Wysłany: Sob 22:53, 07 Mar 2009 Temat postu:

mam wrażenie że autor tzn ty wpakowałeś co ci ślina na język przyniesie do jednego wiersza
no i te skojarzenia - po co komu w tym wierszu Verne albo jarzębina - zwykle kojarzona z jesienią

eitheror · Gość

Zaciekawił mnie, ale Tomek ma rację, spakowałeś zbyt wiele słów na tę podróż. Pewnie celowo, jak i celowo te zestawienia. Wiersz budzi we mnie mieszane uczucia. Inspiruje i denerwuje. Pozdrawiam.

ovoc_ziemii · Wysłany: Pon 22:02, 09 Mar 2009 Temat postu:

Zgodzę się z poprzednikami - za wiele metafor dopełniaczowych.
Wiadomo, każdy pisze jak mu się podoba, ale naprawdę tutaj
trochę przesadziłeś, choć są momenty dobre, choćby pierwsze
dwa wersy.

Pozdrawiam. Smile