od nowa czyli zmartychwstanie

eitheror · Gość

stugębna magma ustawia dni
pióro kolejność insynuacji

języki szydzą ze świętych prawd
na rzecz świętych racji

raz trafiony
rzut w nieśmiertelną stanowi:
po człowieku

cóż, zdarza się z Bogiem zjednoczenie

zapewne jutro świat wybierze
piękno
prawdę
dobro
siebie

zupełnie nikt · Wysłany: Wto 22:12, 03 Mar 2009 Temat postu:

"moja jest tylko racja
i to święta racja"

hollowed man · Wysłany: Wto 22:22, 03 Mar 2009 Temat postu:

Piękno i dobro nie posiadają desygnatu. Tak jak zło, miłość, sprawiedliwość... Stare, platońskie rozważania... Jak Jednorożec... Istnieją jedynie jako wzorzec... W rzeczywistości - nie występują...
A prawda... cóż prawda... Tylko/aż tyle, że suma kątów w trójkącie równobocznym równa jest 180 stopni.
Jeśli zaś chodzi o wiersz... Bełkot posiada desgnat - chociażby w tej formie.

eitheror · Gość

zupełnie nikt, górale mówią, że są trzy prawdy i pewnie mają rację.
Wink

hollowed man, rzeczywistość nie odzwierciedla rozumu, ale jednak rozum istnieje. /tak mniemam/ Można istnienie wartości z lingwistycznego punktu widzenia ładnie wyjaśnić. Chodzi o obrazy mentalne i z pewnością w obraz mentalny wpisana jest interpretacja. Masz swoją interpretację prawdy o moim wierszu. Dopuść do siebie myśl, że nie jest ona jedyna słuszną. Jeśli nie będziesz chciał rozumieć wiersza zawsze będzie on dla Ciebie bełkotem . Rolling Eyes

I nie o myśl Platona tu idzie, a o rozwój współczesnego świata, któremu brak syntezy wiary i rozumu. I bardziej o o poszukiwanie odpowiedzi na pytanie Kanta czym jest moja rzeczywistość? Pozdrawiam.

hollowed man · Wysłany: Śro 17:50, 04 Mar 2009 Temat postu:

A dlaczego rzeczywistość miałaby odzwierciedlać rozum? To tak jakbyś powiedziała, że ziemniaki w mundurkach powinny odzwierciedlać wzór chemiczny skrobi. Rozum ma swoją definicję i jest ona niesprzeczna desygnalnie. Zło, dobro, miłość, sprawiedliwość, bóg, jednorożec też mają swoje definicje, ale ich desygnaty nie istnieją i przez to definicje te są do dupy.
"Obraz mentalny", natomiast, to chyba jakiś Twój osobisty wynalazek albo buddyjsko-sekciarsko-newage'owy, bo nie wiem co ukrywasz pod tym pojęciem. Nie mam żadnej interpretacji prawdy o Twoim wierszu... Mam przekonanie i odczucie graniczące z pewnością, że to bełkot oparty na hasłach-wytrychach, które miają go uwiarygadniać, ale nijak im to nie wychodzi.
Dzisiejszy świat nie potrzebuje "syntezy wiary i rozumu", bo te dwie kategorie nigdy się nie spotkają. Tam gdzie jest wiara - trudno o rozum. Tam gdzie jest rozum - trudno o wiarę.
To pytanie niby-Kanta to przecież nic innego jak ciąg dalszy platońskich rozważań o jaskinii. Ontologia nie zaczyna się od Kanta.

eitheror · Gość

Obraz mentalny to wyobrażenie pojęcia. Pomyślisz kot i kojarzysz go z określonym zwierzęciem./rzeczywistym/ Mniej więcej wszyscy mają takie samo pojęcia jak wygląda kot. Słowo kot ma swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości.
Pomyślisz prawda , a w twoim umyśle pojawia się wyobrażenie tego pojęcia, chociaż namacalnie ono nie istnieje. To nie czarna magia, to pojęcie z lingwistyki. Ja go nie stworzyłam.

Argument, że coś jest do dupy jakoś mnie nie przekonuje. Definicje słów, które nie posiadają desygnatów są do dupy? A jeśli tak uważasz to spróbuj stworzyć własną definicję tych słów. Czy negujesz istnienie piękna, prawdy, dobra? To są najwyższe wartości duchowe. Dziwny punkt widzenia. A może ja coś przekręciłam w Twoim toku rozumowania?

Nakreślę linię mojego myślenia w wierszu, może jakoś Cię przekonam:

pierwsza zwrotka - prasa
Współczesności, dokąd zmierzasz? Dniami rządzą litery , a ci co rządzą literami, tworzą rzeczywistość. Czym jest to tworzenie jeśli nie insynuacją? Kolejność zdarzeń zależy od nakładu. Zaczerpnęłam stugębną magmę od Kapuścińskiego /Cesarz/ , bo postawa mi się skojarzyła.

druga zwrotka – radio, TV
Słowo wściekłomówione ma się równie dobrze. Nikt nie chce okazać się głupcem. Wystarczy włączyć odbiornik. Mówią, mówią , mówią. I każdy ma świętą rację. Śmieszną mojszejszą mojszę.

To oczywiście jednostronne ujęcie i celowe przerysowanie pewnych postaw ,a jednak każdy ma z nimi do czynienia i z przyzwyczajenia nie zauważa, że są i że im ulega. Człowiek współczesny pieści swoje zmysły do obrzydzenia.

trzecia zwrotka
jest wbrew pozorom optymistyczna, otóż ma sugerować zwrot ku rozumowi za pomocą sacrum. I tutaj sobie troszkę do Kanta nawiązałam. Można tę zwrotkę rozumieć jako śmierć człowieka pustego i dalej odrodzenie ze wszystkimi wyższymi wartościami duchowymi. /źródło nazwałam Bogiem/

I ostatnia zwrotka nieco żartobliwa. Troszkę nie bez wiary w to jutro.

Pozdrawiam.

hollowed man · Wysłany: Śro 20:54, 04 Mar 2009 Temat postu:

Pomyślę "kot" i widzę kota - zgadza się. Kot posiada desygnat, czyli swój odpowiednik w rzeczywistości. Wiesz dlaczego stwierdzenie: "Koń jaki jest - każdy widzi" zrobiło taką karierę? Nie dlatego, że to bon mot. Gdy się nad nim zastanowisz, to możesz stwierdzić, że dotyczy dokładnie tego o czym staramy się rozmawiać. Kot, koń, dupa... są nazwami. Poszczególne obiekty albo pasują do tych nazw albo nie pasują. Nawet "dupa kota" ma desygnat.

Gdy pomyślę "prawda" czy "rozum" - widzę ciemność a nie "obraz mentalny". Nie istnieje coś takiego jak "rozum". Może istnieć jedynie w relacji do definicji. Jeśli zobaczysz konia z doczepionym rogiem - nazwiesz go Jednorożcem. Bo definicją Jednorożca mówi, że to "koń z rogiem na głowie". I to jest to "istnienie w relacji do "definicji". Ale czy Jednorożec istnieje? No chyba nie bardzo.

Możesz tworzyć definicje nieposiadająca desygnatu. Pojęcia tego typu mają to do siebie, że łatwo nimi manipulować, bo nie jesteś w stanie komukolwiek (oprócz kompletnych idiotów albo ludzi, którzy mają permanentne problemy z odróżnieniem kota od psa) wmówić, że pies jest kotem, ale to, że "sprawiedliwość", "miłość", "dobro", "zło" - są własnymi odwrotnościami - jesteś w stanie jak najbardziej.

Po autoanalizie wiersza, której dokonałaś - tym bardziej jestem przekonany, że to jest bełkot, a w najlepszym razie - rebus bez reguł i tak odległy od tego co (być może) chciałaś w nim przekazać, że ta Twoja autoanaliza bardziej śmieszy niż wyjaśnia.
A może śmieszy, bo wyjaśnia?

eitheror · Gość

No dobrze, z antykonformistą nie ma chyba o czym gadać, no chyba, że o dupie Maryni albo o Matyni dupie, a o tym mi się nie chce. Pozdrawiam.

eitheror · Gość

O dupie kota albo kota dupie miało być Rolling Eyes

Poproszę moderatora o zmianę.

hollowed man · Wysłany: Śro 21:31, 04 Mar 2009 Temat postu:

To przykre, wobec tego, że nie ma o czym gadać.
Przez chwilę wydawało mi się, że jest, ale musiałem mieć omamy.

Margot · Wysłany: Czw 14:19, 05 Mar 2009 Temat postu:

Podzielam opinię hollowed mana na temat Twojego wiersza, eitheror, zwłaszcza po Twojej autoanalizie.
O "wartościach duchowych" i "ideach" wypowiem sie obszerniej jutro, przepraszam, mam pracę.

P.S. Zostałeś skomplementowany h.m. Bycie nonkonformistą to zaszczyt.

c.d.n.

hollowed man · Wysłany: Czw 19:06, 05 Mar 2009 Temat postu:

Właśnie nie wiem skąd określenie "nonkonformista". Odróżnienie konformizmu od nonkonformizmu czy antykonformizmu jest bardzo trudne. Zarówno "nonkonformizm" jaki i "antykonformizm" bywają wariacjami na temat konformizmu jako takiego.
Nazwanie kogoś konformistą czy nonkonformistą nie niesie dla mnie specjalnej wiedzy o drugim człowieku. To tak jak z altruizmem, który może być formą egozizmu w poszczególnych przypadkach.
Generalnie odpuściłbym rozważania o -izmach, bo tym pojęciom najłatwiej obrócić się w swoje oblicza lustrzane, w swoje negatywy.

eitheror · Gość

Hollowed man, uznałam dyskusję za zamkniętą, ponieważ Ty preferujesz bełkot, a ja wiersz. To tyle odnośnie mojego wrażenia. Mam nadzieję, że nie uraziłam. Pozdrawiam serdecznie.

I cieszę się, że moja autoanaliza jest śmieszna. Ja też taka śmieszna jestem.
I trochę śmiesznie tutaj jest. Smile

hollowed man · Wysłany: Czw 21:05, 05 Mar 2009 Temat postu:

cud na kiju · Wysłany: Czw 21:17, 05 Mar 2009 Temat postu:

Człowiek współczesny pieści swoje zmysły do obrzydzenia.
To źle?

@psik · Wysłany: Czw 21:25, 05 Mar 2009 Temat postu:

do obrzydzenia - to źle

stare Chińskie przysłowie mówi: Częsta przyjemność przestaje być przyjemnością.

cud na kiju · Wysłany: Czw 21:32, 05 Mar 2009 Temat postu:

Że "do obrzydzenia" twierdzi autorka, ciekawa jestem uzasadnienia.

Margot · Wysłany: Pią 11:47, 06 Mar 2009 Temat postu:

Twój wiersz, eitheror, wpisuje się w bełkot ideologiczny trwajacy od stuleci wokół tak zwanych "najwyższych wartości duchowych". /Jak widzisz termin "wiersz" i "bełkot" nie wykluczają się nawzajem./ Tym, którzy mają wpływ na życie innych ludzi; rodzicom, wychowawcom, politykom, ideologom różnego rodzaju zawsze zależało na tym, aby ludzie wierzyli w istnienie tych idealnych bytów. Wyuczeni wiary w prawdę, piękno, dobro, miłość czy sprawiedliwość, nie zauważają potem, że pod tymi nazwami władza i różni ideolodzy przemycają treści służące umacnianiu ich władzy i wpływów, niekoniecznie związane z interesem ufających im ludzi.
Właściwie hollowed man pisał już o tym, że posługiwanie się tymi pojęciami służy manipulowaniu ludźmi. Ja chciałam tylko zwrócić uwagę na to, że ludzie, którymi udaje się tak manipulować są przygotowywani do tego już od najwcześniejszego dzieciństwa. Manipulatorzy społeczni mają ułatwione zadanie. Przejmują rolę rodziców i wychowawców.
Nie możesz uważać, eitheror, że ktoś, kto nie podziela Twoich poglądów, nie rozumie Twojego wiersza.

Margot · Wysłany: Pią 12:26, 06 Mar 2009 Temat postu:

Hollowed man, w sprawie "prawdy" to przeszarżowałeś, chociaż rozumiem, że próbowałeś walczyć z ideą prawdy absolutnej:
a/ suma kątów w każdym trójkącie, nie tylko w równobocznym, wynosi 180 stopni, ale tylko w geometrii euklidesowej,
b/ pojęcie prawdy i fałszu bardzo się przydaje w logice dwuwartościowej,
c/ pojęcie prawdy bardzo się przydaje w nauce.
Nie będę rozwijać tych punktów, bo nie podejrzewam, abyś chciał im zaprzeczać.

Galileusz był tak wrogo nastawiony do astrologii i wpływu ciał niebieskich na ludzi i przyrodę, że odrzucił możliwość wpływu Księżyca na przypływy morza, wymyślając własną, zupełnie absurdalną teorię.

eitheror · Gość

Cud na kiju, konsumowanie bez ograniczeń może sprawiać przyjemność, może?
Margot, zwróciłaś uwagę. Tak jak chciałaś. Pozdrawiam.

cud na kiju · Wysłany: Pią 23:40, 06 Mar 2009 Temat postu:

Człowiek współczesny pieści swoje zmysły do obrzydzenia.
---
konsumowanie bez ograniczeń może sprawiać przyjemność, może?

Może. Konsumowanie bez ograniczeń przynosi zadowolenie, spokój, rozwija. Jaki jest sens w odbieraniu sobie świadomie przyjemności? Czy trzeba mieścić się w jakich statystykach konsumowania przyjemności? Kłopoty zawsze cię znajdą, zawsze masz pod ręką mniejsze czy większe zmartwienie, szczęście trzeba sobie wyszukać i pofatygować się po nie osobiście.

Czy jest coś nagannego w pieszczeniu swoich zmysłów?

Margot · Wysłany: Sob 19:23, 07 Mar 2009 Temat postu:

eitheror · Gość

cud na kiju, ale to chyba już nie o wierszu?
Margot, antykonformista to nie to samo co nonkonformista, o to chodziło?
Nie wiem jak mam się odnieść do tego co napisałaś wyżej, bo to dość skomplikowane jest. Przynajmniej dla mnie.
Pozdrawiam.

cud na kiju · Wysłany: Pon 1:17, 09 Mar 2009 Temat postu:

Cały czas jest o wierszu.

eitheror · Gość

To uprzejmie proszę czytelnika, żeby przeczytał wiersz. Toskuteczny sposób. Lepszego nie znam. Pozdrawiam serdecznie.