oda do kry-tyczki w przerwie kry-kieta

misiek

grzmisz jak wulkan
gdy wzruszasz ramionami
chwieją się góry
przestraszony pegaz
zrywa się do lotu
bijąc w piersi skrzydłami

co słabszym
myśli wskakują w szalupy
byle dalej od brzegu
tylko desperaci wbijają stopy
w metafory
łapią się aleksandryna jak tonący brzytwy

w morzu poezji

blazej01

E, hm, e, hm, nie wiem.
Pisanie dla pisania o pisaniu. Stary, przechodzony temat. W dodatku nie rozumiem zupełnie podzielenia tytułu za pomocą myślników ? Bez sensu jak dla mnie.

ovoc_ziemii

kra lodowa ale to tylko początek góry. Smile

))