Ostatnia wigilia w tym życiu

Bożydar

W tym roku odwołuję święta, tym samym ratując życie
co najmniej jednego karpia.
W monopolowym zakupię ingrediencje niezbędne
aby przeczekać, przespać. Śnieg, choinkę, Mikołaja
i cały ten zamęt.

Prezentów już nie dostaję, nikomu nie życzę szczęścia,
pomyślności i do siego roku. Zasnę z myślą: Casanova
też nie był przystojny, zawsze mogę się obudzić z piękną
szukając jej imienia w pamięci. Jeśli nie na pocieszenie
wykrzyczę do lustra:

Życie bez ciebie wcale nie jest piekłem, zaledwie tak samo
jak przedtem. zatacza się na prawo, na lewo. Bełkocze:
I co z tego że pisze wiersze – jestem skurwysynem,
bez skrupułów i beznadziejnie. Jako że się urodziłem, umrę.

Masz szczęście – przy tym też cię nie będzie.

@psik

pomimo, że to proza - podoba mi się

Magnus Awatson

Święta jako alegoria życia, które jest niczym kartka świąteczna. Niby ładna i pisana by pamiętać a zarazem z przyzwyczajenia bo tak się robi.

Chyba wszyscy jesteśmy takimi skurwysynami mniej lub bardziej egoistami.

ovoc_ziemii

Taki monolog zdesperowanego człowieka. Całkiem ciekawe.
Trochę jak w horrorze - wcale się nie boję - mówi bohater, robiąc
w portki w ciemnej piwnicy. :p

Wracając do wiersza, dla mnie jest to krzyk rozpaczy - niby dobrze mi
z samotnością, ale w rzeczywistości jest odwrotnie.
Dobra mina do złej gry.

Tempeltuttle

Czy to proza, czyto poezja, jeśli używasz interpunkcji to ją doszlifuj, źle się czyta, twór jest poszarpany i niedopracowany. Średnio mi się podoba, to raczej zwierzenie niż utwór. Nie chcę Cię zje...ć, bo sama czasem podobnie romantycznie myślę na różne tematy, ale to nie poezja ani sztuka.

Bożydar

No proszę, proszę w końcu ktoś wie co jest poezją i co sztuką jest. Pozostaje tylko pogratulować. Shocked

Tempeltuttle

Widać wolisz słodko pierdzące opinie.

Bożydar

Wolę opinie nie twierdzenia bez uzasadnienia.