pachnidło

Arti

pachnidło

wciąż poszukuję nowych modlitw Panie
pioruny w głowie
ognie puszczane z języka -

nie mogę uciec
lustra zamknęły drogę
stawiają piekło z cegieł zbędnych pytań

- pod skórą Panie
tam gdzie się nie da podrapać
gdzie ciało trzyma purpurową płachtę

...

na ścianach
gwoździe śmieją się nikczemnie

wybiegam dalej
płynę z nurtem powiek
wprost w ręce które trudno nazwać rękoma -

gdy bóg się nami
a my zaciągamy bogiem

Warszawa, październik 09

@psik

kurde fajne

Magnus Awatson

wiersz pełen emocji i żywiołu

czuć od niego siłę i ostatnie dwa wersy dają do myślenia

wiersz godny zastanowienia