Pieśń

mol

moje wiersze pisze wiatr
a strofy ukrywa w
zaułkach życia
w których rodzą się sprzeczności
i tylko czasami latarnik uliczny
oświetli drogę na różowo

myśli gasną w natłoku spraw
jak kolor macicy paua
kiedy znajdzie się na stole
przed grzesznikami
a ja miałem czas na urodzenie
na umieranie brak

minęły parantele utracono
kotwice porozumienia
chmury tak nisko płyną
zgarniając wszystko co złe
przenosząc zabłąkane modlitwy
w obłych łodziach
do szarej rzeczywistości

na klęczkach
do nieba
do piekła