Smagany wiatrem

Magnus Awatson

Smagany wiatrem

Chciałem być koniem na równinie
Zmagać się w wyścigu z wiatrem
Dali mi pług by zżyć się z polem
Batem kazali zapomnieć

Bo wiatr wywołuje dreszcze
Jak heroina zabiera mnie
Tam gdzie ty jesteś a mnie tam
Mnie tam nie ma

W tej stodole widziałem tylko
Ten wyścig nazwany szczurzym
Gdy gryzły się serem wabione
Miliony kładąc na stole

Bo wiatr wywołuje dreszcze
Jak heroina zabiera mnie
Tam gdzie ty jesteś a mnie tam
Mnie tam nie ma

Dziś tylko śnią się martwe konie
A zimny wiatr przenika mnie
Równina jeszcze czasem wzywa
Jak stary koń w wagonie

Bo wiatr wywołuje dreszcze
Jak heroina zabiera mnie
Tam gdzie ty jesteś a mnie tam
Mnie tam nie ma

@psik

Awi - dobra piosenka

ovoc_ziemii

To jest całkiem niezłe! W sumie jest to najlepszy utwór z tych, które ostatnio wkleiłeś.
Dla mnie jest to wiersz o podcinaniu skrzydeł i utracie ostatniej nadziei - całkiem życiowy, bo ilu z nas jest przywiązanych do pługu.
To trochę jak ten kokon, o którym jakiś czas temu napisałam. Myślę, że nawet jeśli ktoś jest przyzwyczajony do pługu, gdzieś w środku najbardziej środkowego środka czai się potrzeba wolności. Pług to przyziemność - to co trzyma nas w ramach.
Nie można tak zwyczajnie porzucić pługu i uciec. Zawsze jest coś, co nie pozwala.
Przynajmniej jak tak mam.