Tak nie wiele

LittleDragon

2007-03-13
…tak nie wiele trzeba, a wystarczy odrobina zrozumienia…

rozkołysany
zatańczył krzywym cieniem
niewzruszony płomyk

błyszczący pocałunek srebrnoustego
na zamkniętych wargach
zmatowił dotyk stali

pomalowane szminką bólu
drżą na lustrze
w stygnącym oddechu

dwie czerwone linie życia
spływają majestatycznie
na dłonie

Dragon

Margot

Podoba mi się, jest tu poezja, ale ta poezja najbardziej tchnie, w moim odczuciu, miłością do miecza. Uszminkowany ból trochę jednak teatralizuje to odczucie. No cóż, czasem śnimy sobie filmy, w których wystepujemy.

ovoc_ziemii

Weź Smoku coś zrób z tą szminką bólu, bo faktycznie i dla mnie głupio brzmi.
Nieco patetycznie i pokazowo - stąd skojarzenie z przedstawieniem teatralnym,
poza tym jak na prawdę, ten miecz, który sugeruje Margot mi nie pasuje.
Widziałabym żyletkę, ale nie bardzo się wtedy zgadza.
Przedstawienie, czy samobójstwo na pokaz? Takie oto pytanie mam w głowie.
Brakuje mi w wierszu takiej życiowej szczerości.

LittleDragon

Margot nic tu nie ma z teatru, ani miecza.
Troy & Margot więc czym mam zastąpić, przedmiot którym kobiety malują usta?
Żyletka jak najbardziej, bo ona też jest ze stali w końcu.
nie jest to samobójstwo na pokaz, a samobójstwo spowodowane życiowym niepowodzeniem, brakiem zrozumienia etc... każdy może dopisać sobie przyczynę.
Choć w tym wersie można usunąć szminkę i pozostawić

ovoc_ziemii

Twoja propozycja zmiany nie przekonuje mnie, ale nie mam też
lepszego pomysłu. Może by tak zrobić jakoś, żeby z treści wynikło,
że usta są pomalowane szminką bólu, ale żeby znów tak nie dopowiadać?
Jak wpadnę na jakiś pomysł, to napiszę.

Margot

Widzisz, Smoku, kiedy czytelnik wie cokolwiek o autorze /a ja przecież pamiętam Twoje zdjęcia z mieczem i Twoje dumne oblicze na tych zdjęciach/ sugeruje się tą wiedzą przy interpretacji utworu. Trudno zapomnieć to, co już się wie o autorze.
Ze szminką jest trudna sprawa, bo jednak przede wszystkim kojarzy się z malowaniem, z charakteryzowaniem się na kogoś, kogo się będzie udawało, a nie, jakbyś w tym wypadku chciał, z czerwonym kolorem.
Może w ogóle wyrzucić ten wers ze szminką? Przecież potem jest wers: "dwie czerwone linie życia" i wszystko jasne /jest kolor, o który chodziło/. Brak tego wersu nie zakłóci odbioru całości.
Zaskoczyło mnie, że ten wiersz mówi o samobójstwie. Powiedz, czego Ci brak i jak Cię pocieszyć. To czasem lepsze niz pisanie wierszy.

LittleDragon

Margot wiele mądrych słów tu Napisałaś.
Hmmm avatry zmieniam często i gęsto, choć może nie gęsto Cool

Można dookreślać autora po avatrze, dlaczego by nie? choć częściowo identyfikowałem się z czasem rycerstwa, poprzez stary nick Tristan, ale to bardziej było w strefie duchowej niż kanonu rycerza.
To starszy utwór, może faktycznie uciąć ten wers.?
Jeśli chodzi o samobójstwo, to nie o mnie tu akurat chodzi. Utwór powstał podczas oglądania video clip Gothic Metal. po prostu gdzieś tam w głowie pojawiła się dziewczyna, która pod wpływem jakichś czynników zdecydowała się na to. Ja tylko dopisałem scenariusz.
mam czasem takie wizje, napisałem trochę tematycznie takich utworów, zamieszczę co jakiś czas któryś.
Dzięki jednak za dobre słowa.

LittleDragon

Troy czekam zatem an Twoją inwencję Very Happy