Wędrówka po parku

supp

widziałem trwanie owadów
i małe epopeje zamknięte
w górach różańca

były pszczoły w okopach
zgniłych śliwek i jagód
kwaśnego słońca

i chrabąszcz o niemych lotach
zardzewiałe cykady oraz
ja - powiększona cząstka wody

szukaliśmy sensu
tak mocno
zaciśniętych pięści

ovoc_ziemii

podoba mi się Twój wiersz, suppie.
niesamowicie obrazowy, widzę że bardziej stawiasz
na zabawę słowem i wychodzi Ci to wyśmienicie.
Ten wiersz odbieram jako impresję, taki motyl,
który przysiadł mi na dłoni.

Podoba mi się "trwanie owadów", peel zauważa najdrobniejsze
rzeczy. Przecież wiem, że owady są, bo są i nigdy nie pomyślałam
o tym, że one trwają. Trwanie jest aktywne, a bycie bierne.
Wszystko płynie!

I to zestawienie małego z wielkim.

Super!

supp

Nie umiem pisać w i o otoczeniu, więc ten wiersz powstał w domu.
dzięki za komentarz, Troy

pozdrawiam!

Margot

Wiesz co, Młody? Wpędzasz mnie w kompleksy absolutne. Chyba nigdy i nigdzie nie opublikuję już żadnego swojego wierszydełka.

Buziak.

supp

Nie żartuj sobie.

pozdr!

menałe

Mam podobnie jak królowa, kiedy Cię czytam...
Zdolna z Ciebie bestia Very Happy

misiek

zaciekawia
stosunek peela do świata
ale każdy postrzega
na swój sposób
mnie chłód nie pociąga
i rozgoryczenie bijące z wiersza.
a może to tylko rozczarowanie?

pozdrawiam