wiersz Nic

supp

nie tyle co żyję, a
nieumieram. po prostu
nie mam czasu na podróże

z aborcją w tle. syn uciekł
zanim jego język odkrył kształt
zębów. przed śmiercią milczał

coś o innych dzieciach.
spałem niby
nie słyszałem.

teraz łóżka na oddziale
zrywają się ze snu.

blazej01

ovoc_ziemii

Zgadzam się z Błażejem. Trochę mało autentyczny jest ten wiersz.
A może zbyt dosłownie go odebrałam. Jeszcze zabrałabym fragment
o synu, który uciekł zanim język odkrył kształt zębów.
Później też jest malutki fragmencik, który bym zabrała.
Już sama nie wiem co sądzić o utworze. Podoba mi się w nim obrazowość
i gra skojarzeń ale tylko ta jedna warstwa.

(PS. Pofarbowałeś swój podpis. Papuga!)